اثرات برنامهی آموزشی ارتباط بدونخشونت بر کودکان دبستانی
سوزک و همکاران 2018 برای پاسخ به این سوال که آیا کودکان 13 تا 14 ساله میتوانند ارتباط بدونخشونت را یاد بگیرند طرحی آزمایشی برای مطالعهی اثربخشی برنامه آموزشی ارتباط بدون خشونت بر کودکان دیستانی آماده کردند. 9 کارگاه مختلف هر کدام به مدت 90 دقیقه (دو درس 45 دقیقهای) در هر دو گروه اجرا شد. بخش مقدماتی کارگاه شامل توضیح مختصری بود که توسط عضو تیم تحقیق (آزمایشگر) ارائه شد.
درادامه، کار گروهی توسط دانش آموزان انجام میشد. هر کارگاه یک جزء خاص از ارتباط بدونخشونت را پوشش میداد.: (1) ادراک، (2) احساسها، (3) نیازها، (4) تقاضاها، (5) انواع آزار کلامی، (6) پاسخ دانشآموز به پرخاشگری، (7) نحوهی تشخیص احساسها، (8) مهارتهای حل تعارض، و (9) انواع حل تعارض. در پایان کارگاه از دانش آموزان خواسته شد که تست هایی را تکمیل کنند. نمونه شامل 82 دانش آموز دبستانی (کلاس هفتم) از چهار کلاس درس مختلف در دو مدرسه ابتدایی از بانیا لوکا (صربستان) بودند.
بر اساس یافتههای این تحقیق، دانشآموزانی که در این برنامه مداخله شرکت کردند، در پاسخ به پرخاشگری که هشتمین مؤلفه در برنامه آموزشی NVC بود، پیشرفتهای قابلتوجهی نشان دادند. این مهارت با سه مفهومی که روزنبرگ در NVC بیان میکند مطابقت دارد: (1) همدلی با خود، (2) همدلی با دیگران و (3) ابراز صادقانه. دانشآموزان ابتدا تشویق شدند تا نسبت به تجربهی درونی خود آگاهی پیدا کنند و سپس از آنها خواسته شد تا بازیهای نقشآفرینی با نمونههایی از ارتباط خشونتآمیز و بدونخشونت را با هدف یادگیری نحوهی واکنش صحیح با استفاده از الگوی ارتباط بدونخشونت انجام دهند. مرحلهی آخر این برنامهی مداخله، شامل آموزش حل تعارض بود. مهارتهای حل تعارض نقش درمانی در برنامههای NVC ایفا میکند. دانشآموزانی که چنین مهارتهایی را کسب میکنند، احتمالاً به ندرت به برقراری ارتباط خشونتآمیز متوسل میشوند.
شواهد موجود در این مطالعه نشان میدهد که دانشآموزان 13 تا 14 ساله میتوانند با موفقیت آموزش ببینند تا ارتباطات غیرخشونتآمیز را به منظور بهبود ارتباط با دیگران به کار ببرند.
Suzić, N., Luka, B., Marić, T., & Malešević, D. (2018). Effects of nonviolent communication training program on elementary school children. Arctic, 71(8), 35-62.